JAZZ Od Nowa Festival 2006
24 – 25 lutego (piątek – sobota), godz. 20:00
24 lutego (piątek), godz. 20:00
SOUNDCHECK
Krzysztof Dys – fortepian
Krzysztof Szmańda – perkusja
Andrzej Święs – kontrabas, gitara basowa
Maciej „Kocin” Kociński – saksofony: altowy i sopranowy
Zespół Soundcheck powstał w 2002 roku, ale obecny skład ustabilizował się pod koniec roku 2003. Grupę tworzą młodzi, ale doświadczeni muzycy:
Maciej „Kocin” Kociński – absolwent Liceum Muzycznego w Poznaniu oraz Instytutu Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w Katowicach. Lider Soundcheck oraz członek wielu zespołów koncertujących w Polsce i za granicą (Braking News, Sax Brothers, P21). Jako muzyk sesyjny nagrywający i koncertujący z wieloma artystami (Ewa Bem, Hanna Banaszak, 3miel, Kwartet Rampa Piotr Pawlicki, Grzegorz Tomczak, Justyna Szafran, Robert Rozmus, Katarzyna Skrzynecka, Piotr Żaczek). Jest solistą orkiestry Young Band, na stałe współpracującącym ze Zbigniewem Górnym.
Krzysztof Dys – absolwent klasy fortepianu Akademii Muzycznej w Poznaniu. Od dwóch lat jest akompaniatorem współpracującym z Platformą Artystyczną Obora. Dys jest młodym i obiecującym pianistą prężnie działającym na poznańskiej scenie muzycznej.
Krzysztof Szmańda – współzałożyciel formacji Soundcheck. W 1999 roku ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie, a w 2002 roku studia podyplomowe na University of Southern California w Los Angeles, gdzie zajęcia prowadzili między innymi Peter Erskine, Ndugu Chancler, John Clayton. W 2002 roku uczestniczył także w wakacyjnym kursie muzycznym – The Henry Mancini Institute w Los Angeles, gdzie występował u boku takich sław jak: Quincy Jones, Herbie Hancock, Dianne Reeves, Shirley Horn, Billy Childs, Jerry Goldsmith, Elmer Bernstein. Jako sideman współpracuje z wieloma artystami, m.in. Marcinem Małeckim, Filipem Wojciechowskim. Od wielu lat jest członkiem orkiestry Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie, Sinfoni Varsovia oraz okazjonalnie Big Bandu Tygmont.
Andrzej Święs – absolwent klasy kontrabasu Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz student Instytutu Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Współpracował m. in. z: Januszem Muniakiem, Janem Ptaszynem Wróbewskim, Leszkiem Żądło, Wojciechem Groborzem, Arkiem Skolikiem, Łukaszem Żytą, Grzegorzem Piotrowskim, Tomaszem Grzegorskim, Marcinem Ślusarczykiem, Zbigniewem Namysłowskim. Występował na wielu festiwalach jazzowych w kraju i zagranicą, brał udział w konkursach, zdobywając nagrody (m.in. z trio Pawła Tomaszewskiego – II miejsce na festiwalu Jazz Juniors 2004 w Krakowie, II miejsce na Bielskiej Zadymce Jazzowej 2005, z trio Kaczmarczyk/Święs/Dobrowolski – Klucz do Kariery na XXX Pomorskiej Jesieni Jazzowej). Obecnie na stałe współpracuje z: trio Pawła Tomaszewskiego, Sax Brothers, Joanna Gajda Quartet.
W maju 2004 roku zespół brał udział w Konkursie zespołów jazzowo-bluesowych w Gdyni, gdzie Maciej Kociński otrzymał indywidualną nagrodę dla najlepszego instrumentalisty i zaproszenie do występu na Sopot Molo Jazz Festival.
W październiku 2004 Soundcheck zdobył pierwsze miejsce na Międzynarodowym Konkursie Jazzowo-Bluesowym w Usti nad Łabą, co zaowocowało zaproszeniem zespołu na występ w Dreźnie w marcu 2005 roku na festiwalu JazzWelten.
W lutym 2005 zespół wziął udział w finale Bielskiej Zadymki Jazzowej, gdzie Maciej Kociński otrzymał indywidualne wyróżnienie.
W kwietniu 2005 zespół zdobył Grand Prix 41. festiwalu Jazz Nad Odrą we Wrocławiu, gdzie Krzysztof Szmańda otrzymał indywidualne wyróżnienie.
W październiku 2005 Maciej Kociński zakwalifikował się do finału Międzynarodowych Zmagań Jazzowych, gdzie w jury zasiadali m.in. Ben Harper, Kenny Garrett, Piotr Wojtasik. Kociński został wybrany przez internautów najlepszym muzykiem konkursu.
W listopadzie 2005 Soundcheck zajął drugie miejsce na międzynarodowym konkursie jazzowym w Jeleniej Górze oraz zdobył „Klucz do kariery” podczas Pomorskiej Jesieni Jazzowej 2005 w Gorzowie Wlkp. Jedyna dotychczas płyta Soundcheck wydana została przez Jazz Forum Records i nagrana w studiu Polskiego Radia Wrocław. Jazzowe wzory zespołu to saksofoniści – Michael Brecker i Kenny Garrett oraz Pat Metheny i Herbie Hancock.
WŁODZIMIERZ NAHORNY TRIO
Włodzimierz Nahorny – fortepian
Mariusz Bogdanowicz – kontrabas
Piotr Biskupski – perkusja
Muzyka tria to przede wszystkim wspaniałe, malownicze i niepowtarzalne kompozycje leadera, oraz standardy jazzowe. Jej charakter pomimo, że utrzymany w idiomie tria jazzowego, nosi romantyczne i bardzo słowiańskie piętno.
Włodzimierz Nahorny – postać-legenda na polskiej scenie jazzowej. Pianista, saksofonista, niezwykle kreatywny kompozytor i aranżer muzyki jazzowej, rozrywkowej, teatralnej i filmowej. Znany jako jazzowy samotnik o perfekcyjnym warsztacie instrumentalnym. Twórca najbardziej lirycznych tematów polskiej muzyki popularnej m.in. jednej z najpiękniejszych ballad („Jej portret”). Jest absolwentem PWSM w Sopocie. Zdobywca wielu nagród na konkursach i festiwalach jazzowych w kraju i za granicą. Najważniejsze z nich to: I nagroda solistyczna i zespołowa na „Jazz nad Odrą’ 64”; II nagroda na „Konkursie Młodych Muzyków Jazzowych” w Wiedniu w 1966; I nagroda na Festiwalu Jazzowym w Wiedniu 1967, którą odebrał z rąk Duke’a Ellingtona; I nagroda na „Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu” kolejno w 1972 i 1973 roku. W 2000 r. otrzymał Fryderyka w kategorii Jazzowy Muzyk Roku. Ma na swoim koncie współpracę z legendarnym gdańskim Bim-Bomem, z zespołem Andrzeja Trzaskowskiego, Andrzeja Kurylewicza, Janusza Strobla, Jana Ptaszyna Wróblewskiego, orkiestrami radiowymi oraz z blues-rockowym zespołem Breakout (w okresie ich największej popularności). Grał w najważniejszych zespołach polskiej sceny jazzowej, na najważniejszych festiwalach jazzowych, i nieomal wszystkich znaczących estradach jazzowych Europy, Stanów Zjednoczonych, Azji.
Jego niedefiniowalna muzyka pełna jest poezji, ciepłego romantyzmu i refleksji.
„Od samego początku kariery, od debiutu, wzbudza powszechne uznanie. Wybitny, niepowtarzalny kompozytor, wielki instrumentalista. Jego idiom to pojęcie tak szerokie jak nieskończony jest wachlarz jego artystycznych doświadczeń” – M. Bogdanowicz, Jazz Forum 4-5/1997
Mariusz Bogdanowicz – absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. W czasie studiów współtworzył Heavy Metal Sextet. Pierwsze kroki na scenie jazzowej stawiał w Big Bandzie Gdańsk. Z zespołem tym koncertował w Polsce i za granicą oraz zdobywał liczne nagrody m.in.: nagroda solistyczna oraz pierwsze miejsce zespołowe – Jazz Juniors 82, „Klucz do Kariery” na Pomorskiej Jesieni Jazzowej 82, pierwsze miejsce na konkursie jazzowym w Dunkierce (Francja) w 1983r.
Oprócz współpracy z Włodzimierzem Nahornym prowadzi swój zespół „Back to the Bass” oraz angażuje się w działalność pedagogiczną. Dzięki swojej wszechstronności często jest angażowany jako sideman. Gra w trio Janusza Strobla, Wojciecha Karolaka, Sławomira Kulpowicza. Występował m.in. z Deborah Brown, Michelle Hendricks, Urszulą Dudziak, Wojciechem Karolakiem, Andrzejem Kurylewiczem, Andrzejem Jagodzińskim, Sławomirem Kulpowiczem, Maciejem Strzelczykiem, Lorą Szafran.
Jest cenionym kompozytorem i aranżerem, autorem i wykonawcą muzyki do filmu Janusza Kijowskiego „Maskarada”. Komponuje muzykę do tekstów Jana Wołka i Justyny Holm. Zajmuje się również publicystyką m.in. dla pisma JAZZ FORUM. Od czerwca 99′ pełni funkcję wiceprezesa Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego. Bierze udział we wszystkich projektach Włodzimierza Nahornego, m.in. w programie Nahorny – Szymanowski „MITY” oraz Nahorny – Chopin „Fantazja Polska”.
Piotr Biskupski – absolwent Akademii Muzycznej w Poznaniu. Współtworzy Trio Janusza Strobla, zespół Mariusza Bogdanowicza i wszystkie zespoły Włodzimierza Nahornego. Jest wykładowcą na jazzowych warsztatach perkusyjnych. Współpracował z Tomaszem Szukalskim, Zbigniewem Namysłowskim, Wojciechem Karolakiem. Znany jest jako bardzo wrażliwy i niezwykle perfekcyjny technicznie artysta. Wraz z Mariuszem Bogdanowiczem od kilkunastu lat tworzą znaną i cenioną sekcję rytmiczną.
BASSISTERS ORCHESTRA
Wojtek Mazolewski – gitara basowa
Mikołaj Trzaska – saksofon
Fisz – wokale
Emade – elektronika
Bunio – elektronika
Kuba Staruszkiewicz – perkusja
Bassisters Orchestra to bardzo oryginalny projekt muzyczny którego twórcą jest Wojciech Mazolewski. Muzyka zespołu nasycona jest pełną elektronicznych eksperymentów dźwiękowych transową improwizacją – fabularno-ilustracyjną z poetyckimi tekstami i jazzowym feelingiem. Wszystkie dotychczasowe koncerty Bassisters Orchestra były niezwykłymi wydarzeniami na co wpływ niewątpliwie miało to co dzieje się na scenie pomiędzy muzykami:
„Zaprosiłem muzyków, których działania najbardziej mnie interesowały, z którymi czułem najbliższy związek. Wiedziałem, że naszą muzykę łączy wspólny mianownik(…) Bassisters to spotkanie sześciu liderów w jednej kapeli..” – Mazolewski.
Wojciech Mazolewski – pełen energii i ciekawych pomysłów trójmiejski basista, kontrabasista i kompozytor. Zaczynał jako jedenastolatek, w kapeli Iwan Groźny. Potem angażował się w yassowe zespoły takie jak: Inżynier Kaktus (wraz z Tomaszem Hesse, Jackiem Olterem i Joanną Charchan, gdzie gościnnie występowali trębacze: Andrzej Przybielski i Janusz Zdunek) Paralaksa, Ludzie i Arythmic Perfection. Komponował też dla zespołu Oczi Cziorne. Współtworzył audycję Arhythmic Radio w warszawskim Jazz Radio. Razem z Big Band Jazz Radio zagrał koncert poprzedzający występ Billa Laswella. Razem z Mazzollem nagrał pierwszy polski singiel jazzowy Single ONE (1998) oraz Single 3 (2000). Obecnie jest liderem znanego jazzującego zespołu Pink Freud.
Mikołaj Trzaska – saksofonista (altowy, sopranowy, barytonowy) i klarnecista basowy. Absolwent Liceum Plastycznego w Gdyni-Orłowie. Studiował w Akademii Sztuk Plastycznych w Gdańsku na wydziale malarstwa. Zafascynowany free jazzem, szczególnie muzyką Johna Coltrane’a i Ornette’a Colemana zaczął grać na saksofonie altowym. Współtwórca legendarnego zespołu yassowego – Miłość. W zespole tym spotkali się czołowi polscy muzycy jazzowi: Tymon Tymański, Leszek Możdżer, Maciej Sikała, Jacek Olter, Mazzoll czy Tomasz Gwińciński. W czasach Miłości współpracował m. in. z Tomaszem Stańką , Adamem Pierończykiem oraz z Lesterem Bowie. Razem z Olem Walickim, Piotrem Pawlakiem i Tomaszem Gwincińskim założył zespół Łoskot. W 1994 r. wspólnie z Tymańskim stworzył duet Masło. W 1996 r. rozpoczął roczną współpracę z krakowskim zespołem Świetliki. 1999 roku wziął udział w projekcie The Users wraz z Robertem Brylewskim, Marcinem Świetlickim, Ryszardem Tymańskim, Milo Kurtisem. i Jackiem Olterem. W roku 2004 występował z jednym z najwybitniejszym saksofonistów sopranowych – Joe Giardullo. Wraz z ukraińskim poetą Jurijem Andruchowyczem oraz z Maciem Morettim i Wojtkiem Mazolewskim nagrał płytę „Andruchoid”
Fisz – niezwykle kreatywny i utalentowany artysta. Debiut Fisza „Polepione dźwięki” jest uważany z przełomową pod względem muzycznym i tekstowym płytą, która zrobiła duże zamieszanie na scenie hip-hopowej. Fisz swym debiutem nieodwracalnie zmienił polską scenę hip-hopową a z każdą następną płytą potwierdza europejski poziom swojej muzyki. Po dwóch entuzjastycznie przyjętych albumach Fisz wraz z bratem Emade stworzył siedmioosobowy sesyjno-koncertowy zespół Tworzywo Sztuczne. Teksty Fisza są głęboko emocjonalne, refleksyjne, intelektualne, lekko sarkastyczne i przede wszystkim bardzo oryginalne. Nominowany do najważniejszych muzycznych nagród w kraju m. in. do „fenomenu” pisma Przekrój. Nieprzerwalnie współpracuje z Emade łącząc w muzyce wyjatkowe nowe brzmienia – czarna muzykę, jazz, ambitną elektronikę, dub, reggae i hip hop.
Emade – perkusista, Dj i producent wszystkich pięciu albumów Fisza i Tworzywa Sztucznego.
Na 20. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej (Wrocław 1999) akompaniował na gramofonach występowi Nicka Cave’a i Bad Seeds. Polski producent roku 2001 wg hiphopowego pisma „Klan”. Przygodę z muzyką rozpoczął jako 13-letni perkusista własnej formacji hardcore’owej. Kilka lat później zajął się czynnie swą nową fascynacją – hip-hopem – w ramach zespołu RHX, sformowanego wraz z braćmi : Fiszem i Inespe.
Pod koniec 2003 roku, po niemal roku pracy ukazał się jego solowy debiut – autorski „Album producencki”. Album zdobył nominację do „Fryderyka 2004” w kategorii „Album roku – Hip-Hop”. W 2004 roku Emade wraz z Wojciechem Waglewskim współpracował nad produkcją albumu Marii Peszek. 12 maja 2005 roku Emade wydał wspólny album z O.S.T.R. (jako P.O.E. – Projekt Ostry Emade).
Bunio – bardzo aktywny producent, gitarzysta, gitarzysta basowy a ostatnio także wokalista. Związany jest z wieloma projektami trójmiejskiej sceny niezależnej – m.in. Ludzie, Arszyn, Legwan Allstars, Multiwitamina, Jazznova, Leszkiem Możdżerem, a także z Mazzollem. Wydał trzy solowe albumy producenckie z muzyką oscylującą w estetyce abstrakcyjnego hip-hopu, ambient jazzu, popu, post rocka oraz alternatywnej elektroniki. W przeszłości uczestniczył także w projektach Legwan Allstars oraz Mazoll & Arythmic Elektron. Aktualnie zaangażowany jest w cieszący się dużym uznaniem trójmiejski projekt Ludzie. Ma na swym koncie wiele występów – zarówno solowych jak i z towarzyszeniem zaprzyjaźnionych muzyków (Arszyn, Emiter, Bartweba). Jest założycielem i aktywnym członkiem „Pracowni Ludzie Gdańsk”.
Kuba Staruszkiewicz – perkusista, razem z Wojtkiem Mazolewskim i Tomkiem Ziętkiem współtworzy zespół Pink Freud – grupę mającą w kraju już sporą rzesze fanów, współpracuje również z Tymonem Tymańskim w jego yassowych projektach. Gra Staruszkiewicza posiada ogromny ładunek emocjonalny, rytm jest mieszany, pourywany i bardzo nowoczesny.
25 lutego (sobota), godz. 20:00
STAFF
Tomasz Markanicz – saksofon altowy
Mariusz Nejman – kontrabas
Michał Bryndal – bębny
Bartosz Staszkiewicz – fortepian, Rhodes piano
Toruńska grupa Staff powstała w listopadzie 2004 roku. Tworzą ją młodzi (średnia wieku nieco ponad 21 lat) muzycy. Zespół wykonuje wyłącznie własne kompozycje, z których kilka doczekało się nagrania w studio Radia Gdańsk. Staff z powodzeniem koncertował, między innymi na Skok Jazz Sopot Festival, którego gwiazdą był Branford Marsalis, a także za granicą – w ramach festiwalu miast partnerskich w Leiden (Holandia). Wziął również udział w kilku konkursach: zdobył pierwsze miejsce w VIII Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Zespołów Jazzowych i Bluesowych w Gdyni (Michał Bryndal otrzymał tam dodatkowo nagrodę dla najlepszego instrumentalisty), był finalistą „Klucza do kariery” w Gorzowie Wielkopolskim i „Krokus Jazz Festival” w Jeleniej Górze. Stylistycznie Staff nawiązuje czasem do klimatu nagrań wytwórni ECM. Kompozycje są często otwarte strukturalnie, pozostaje w nich miejsce dla działania przypadku, indywidualnego impulsu, zbiorowych poszukiwań. Ciche, introwertyczne niemal fragmenty zderzają się z niepoukładanymi wybuchami aleatoryzmu i atonalności. W muzyce zespołu odbijają się fascynacje poszczególnych instrumentalistów, zarówno klasyką jazzową, jak i nurtem minimal music oraz współczesną „czarną” muzyką rozrywkową.
TYMAŃSKI YASS ENSEMBLE
Tymon Tymański – gitara
Wojciech Mazolewski – gitara basowa
Marcin Ślusarczyk – saksofon altowy
Kuba Staruszkiewicz – perkusja
Tomasz Ziętek – trąbka
Tymon Tymański – niezwykle kreatywny kompozytor, utalentowany multi-instrumentalista, poeta, prozaik, uznawany za jednego z najwybitniejszych instrumentalistów polskiej sceny alternatywnej, jednego z najważniejszych twórców niezależnej sceny yassowej,. Lider założonej przez siebie w grudniu 2003r. grupy Tymański Yass Ensemble kontynuującej tradycje trójmiejskiej sceny yassowej zapoczątkowanej przez legendarny już zespół Miłość. Tymański jest bardzo pracowitym i aktywnym artystą. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych zespołów są alternatywno-rockowe Kury przez 11 lat działalności wybitnych muzyków alternatywnej sceny tj. np.: klarnecista Mazzoll czy perkusista Kuba Staruszkiewicz (Pink Freud, Bassisters Orchestra). Tymański jest również liderem lub współtwórcą grup: Tymon i Trupy, Czan, NRD, The Users i Masło. Występuje jako aktor, współtworzy alternatywną wytwórnię płytową Biodro Records oraz komponował muzykę do filmów i spektakli teatralnych.
„… Dla mnie muzyka to magia, przeżycie, przygoda, emocja, podróż, latanie, komunikacja…To coś co pozwala mi żyć…Jest moim życiem, spełnieniem, radością…Może być też zestawieniem dźwięków, matematycznych równań, układzików, różniczkowań, silni. Muzykę widzę magicznie, w jakimś spektrum barwowym. Widzę dźwięki, wysokości. Wyobrażam sobie sinusoidy, słyszę kolory i zaraz przekłada mi się to na magię…muzyka jest czarodziejska różdżką…” – T. Tymański – Jazz Forum 4-5/2001
Wojciech Mazolewski – bardzo oryginalny trójmiejski basista, kontrabasista i kompozytor, grający na klasycznej 4-strunowej gitarze basowej ale również z wielkim powodzeniem wykorzystujący elektrobas czy 9-cio strunową gitarę basową. Swoją przygodę z muzyką zaczął jako jedenastolatek, grając w punkowej kapeli Iwan Groźny. Potem angażował się w yassowe zespoły takie jak: Inżynier Kaktus, Paralaksa, Ludzie i Arythmic Perfection. Współpracował również z zespołem Oczi Cziorne. Współtworzył audycję Arhythmic Radio w warszawskim Jazz Radio. Współpracował, w ramach Delikatesów Avantgarde, z Robertem Knuthem, przyczyniając się do powstania nowego gatunku scenicznego, zwanego dyfuzją. Efektem tej współpracy jest m.in. album Diffusion Ensamble pt. Azure Exess. Współtworzył zespół Niebieski Lotnik, z którym wydał płytę A Love Suprise. Obecnie Wojciech Mazolewski jest liderem znanego jazzującego zespołu Pink Freud.
Marcin Ślusarczyk – saksofonista altowy, urodzony w 1976 roku w Przemyślu , absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie. Poszukiwany muzyk sesyjny. Po za Pink Freud jest saksofonistą grupy New Bone. Współpracował m. in. Leszkiem Kułakowskim , Januszem Muniakiem, Jarkiem Śmietaną grupą Little Egoists Marka Stryszowskiego, z Wojciechem Groborzem – co świadczy o jego ogromnych kompetencjach i zainteresowaniach.
Kuba Staruszkiewicz – wspólnie z Wojtkiem Mazolewskim i Tomkiem Ziętkiem współtworzy zespół Pink Freud . Współpracuje również z Tymonem Tymańskim.
Tomasz Ziętek – student Poznańskiej Akademii Muzycznej, który już dziś jest bardzo doświadczonym i cenionym trębaczem, operujący zdecydowanym, selektywnym dźwiękiem. Wspaniały technik i improwizator, nagradzany w licznych konkursach w kraju i za granicą. Tomasz Ziętek jest muzykiem, kompozytorem i producentem elektroniczno-popowego projektu Loco Star, oraz współtwórcą zespołu Ludzie i Pink Freud.
MICHAŁ URBANIAK
Michał Urbaniak – wybitny saksofonista tenorowy, oryginalny skrzypek, utalentowany kompozytor, aranżer i producent płyt. Kompozytor również muzyki do spektakli teatralnych, filmów i programów telewizyjnych. Edukację muzyczną rozpoczął w Łodzi, gdzie uczęszczał do Liceum Muzycznego. Od 1961 kontynuował naukę w Warszawskiej PWSM w klasie skrzypiec. Jeszcze w liceum samodzielnie nauczył się gry na saksofonie i występował w zespole dixielandowym Tiger Rag. Przeniesienie się do stolicy umożliwiło mu nawiązanie kontaktów z zawodowymi jazzmanami. Jako jeszcze bardzo młody muzyk został zaproszony do współpracy przez Andrzeja Trzaskowskiego by wraz z jego zespołem The Wreckers w 1962 r. wyjechać na koncerty klubowe do USA. Po powrocie do kraju współpracował z kwintetem Krzysztofa Komedy, co stanowiło początek jego bogatej kariery. Współpracował również z Jazz Rockers. Jest kreatorem, liderem, kompozytorem, aranżerem swoich projektow: Grupa Michała Urbaniaka, Michał Urbaniak Constellation, The Michał Urbaniak Fusion, Jazz Legends, Urbanator, Urbanizer, UrbSymphony. Jest artystą niezwykle aktywnym, ciekawym każdej artystycznej oferty. Wielokrotnie uczestniczył w zespołach jazzowych weteranów (np. wspólnie ze Stephanem Grappelim), ale także promuje swoim nazwiskiem i doświadczeniem młodych adeptów jazzu. Urbaniak, błyskawicznie dołączył do czołówki fusion-jazzu i ze swoją muzyką pojawiał się w renomowanych klubach jazzowych „Blue Note”, „Sweet Basil” „Village Vanguard” i „Village Gate”. Dyskografia Urbaniaka obejmuje kilkadziesiąt tytułów, których łączny nakład określa liczba 2 milionów sprzedanych egzemplarzy. Jest jednym z najbardziej znanych na świecie polskich muzyków jazzowych. Jego kariera w USA rozpoczęła się dzięki rekomendacji Johna Hammonda a jej apogeum przypada na początek lat dziewięćdziesiątych, gdy nazwisko Urbaniak wymieniane było wielokrotnie w różnych kategoriach dorocznej ankiety krytyków prestiżowego miesięcznika „Down Beat”. Michał Urbaniak w swych kompozycjach próbuje łączyć najnowsze trendy światowego jazzu z elementami własnego stylu. Łączy wciąż oryginalne, łatwo rozpoznawalne brzmienie swojego instrumentu z aktualnie obowiązującymi konwencjami, często bazując na elektronicznych brzmieniach i eksperymentując nad technicznym poszerzaniem możliwości wydobywania dźwięku. Stąd w jego amerykańskich nagraniach często biorą udział muzycy reprezentujący nurt fusion, soul-jazz, funk czy rap. Szukając młodych talentów w nowojorskim środowisku jazzowym Urbaniak wylansował wielu znanych muzyków, m.in. Marcusa Millera, Kenny’ego Kirklanda, Kennego Davisa, i Johna Abercrombie. Niezależnie od własnej działalności Urbaniak współpracował z uznanymi sławami, takimi jak George Benson, Herbie Hancock, Chick Corea , Joe Zawinul, Stephanne Grappelly, Wayne Shorter, Kenny Garrett, Marcus Miller, Jaco Pastorius, Toots Thielmans, Larry Coryell, Lennie White, Alphonze Mouzon. czy sam Miles Davis. Występował kilkakrotnie w najważniejszych salach koncertowych świata m. in. w Avery Fisher Hall i osławionej nowojorskiej Carnegie Hall. Od wielu lat związany jest z filmem i teatrem. Jest autorem muzyki do takich filmow jak : „Astonished”, „As the Band Played On”, „Dreambird” (w USA) oraz „Pożegnanie Jesieni” Mariusza Trelińskiego, „Spona” Waldemara Szarka, czy „Długu” Krzysztofa Krauzego, za co przyznano mu nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów w Gdyni. Prowadzi także własną wytwórnię płytową UBX Records. Od paru lat Michał Urbaniak realizuje swoje marzenie: koncertuje z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi oraz komponuje muzykę łączącą jazz i europejska klasykę. Jego poprzedni projekt „Bóg stworzył muzykę” został zaprezentowany w Mediolanie, Warszawie i Krakowie.
„Saksofon to moja kochanka, a skrzypce – żona.”